“In de Bosk in Harkema, daar stonden altijd Wichterbomen”, vertelt meneer Storm. “Bij veel mensen in de buurt stonden er wel 1 of 2 in de tuin. We aten altijd van deze Wichters.”
Meneer Storm, 83 jaar, geboren en getogen in Harkema. Hij vertelt enthousiast over de Wichter. “Vroeger werkte ik bij een hoveniersbedrijf en ook bij een boomkwekerij. We legden tuinen aan en plantten hier en daar ook Wichters aan. Zo ook in Surhuisterveen, zo’n 25 jaar geleden.” Groene vingers heeft hij altijd al gehad, zo beheerd hij vandaag de dag nog steeds, vol passie, verschillende tuinen. “Achter deze 25 jaar oude Wichterboom zit een groep heesters en daar komt een boel wortelopslag tussen.”
Zo heeft hij ook een aantal Wichters geschonken aan anderen. Er staan nu 2 in Limburg en een paar in Lutjegast, maar ook één in Griekenland. “Er zijn een aantal Wichterbomen meegegaan richting Griekenland. Helaas hebben ze het niet allemaal overleefd. Het bijzondere is dat de laatste Wichter geënt is op een al bestaande pruimenboom en deze staat nu altijd in volle bloei.”
Toen ik hem vroeg wat zijn eerste ontmoeting was met de Wichter, antwoordde hij: “Ik ben onder de Wichter geboren, bij wijze van spreken.” Elk jaar wordt er nog door hem geplukt, een emmertje vol, en daar wordt overheerlijke jam van gemaakt. Dat werd al gauw duidelijk nadat hij me een lepeltje aanbood. Heerlijk!
Na ons gesprek biedt meneer Storm mij ook zijn Wichter aan. “De Wichter is 1,5 tot 2 meter hoog.” En wat een prachtige boom hebben we gekregen. En als tip krijgen we mee: “Niet snoeien. Soms mag het wel als ze te groot worden, maar anders heb je kans dat ze veel minder vrucht geven.”
Nogmaals bedankt, meneer Storm!